Saturday, February 21, 2009

Нутагтаа харих цаг болжээ.../02.21/



Гэртээ харих цаг болжээ. Хүн бүхэнд төрсөн гэр нь сайхан байдаг гэж боддог шүү. Би гэртээ хариагүй нилээн уджээ. Энэ удаад нэг нутаг буцаж ийжийдээ Сарын юм бэлдэхэд нь тусладаг юм билүү. Өчигдөр найз охиноо гэрт нь үдэж өгсөн харин өнөөдөр би удахгүй нутагийн зүг жолоо мушгих гэж байна.

Нэг л нутаг явна гэсэн чинь гоё байна шүү. Харин жаахан удаан явах нь л онцгүй байна. Бас найз охинтойгоо хамт биш болохоор муухай л байна. Найз охин минь амьдралын гэрэл гэгээ шүү дээ. Түүнгүйгээр би яаж амьдрах байсан болоо. Түүнийгээ олсондоо маш их аз жаргалтай байгаа.Өдөр бүр л түүнтэйгээ хамт байж түүнийхээ хөөрхөн сайхан царайг харж аз жаргалыг мэдэрдэг. Хүн бүхэн л сайхан хайр сайхан амьдрал, аз жаргалтай төгсгөлд дуртай байдаг шиг би тийм хүмүүсийн нэг болсондоо туйлын их аз жаргалтай байна.

Амгаа найз нь чамдаа хязгааргүй их хайртай.

2 Сэтгэгдэл:

Anonymous said...

Сайханаа байна. Энэ хэсгийнхээ доор "Хээрийн галуу нисэн үл хүрэх газраас
Хүний хүү эрдмийг өвөрлөн ирнэ" гэсээр гэртээ очноо гээд.....

Anonymous said...

end chini zorilgo zubhun naiz ohin met sanagdlaaa. chi tuunguigeer amidraad l irsen sh dee. .. . ..